استدلال استقرایی چیست؟
استدلال استقرایی عمل استفاده از سناریوهای خاص و نتیجه گیری کلی از آنهاست. استدلال استقرایی که به آن «استدلال علت و معلولی» نیز گفته می‌شود، می‌تواند به عنوان یک رویکرد «پایین به بالا» در نظر گرفته شود. برای مثال، ممکن است مشاهده کنید که خواهر بزرگترتان مرتب است، خواهر بزرگتر دوستتان مرتب است و خواهر بزرگتر مادرتان مرتب است. استدلال استقرایی می گوید که بنابراین، همه خواهران بزرگتر مرتب هستند.
استدلال قیاسی چیست؟
استدلال قیاسی عبارت است از ارائه یک بیانیه تعمیم یافته و پشتیبان گیری از آن با سناریوها یا اطلاعات خاص. می توان آن را به عنوان یک رویکرد “از بالا به پایین” برای نتیجه گیری در نظر گرفت. به عنوان مثال، جمله “همه سیب ها میوه هستند” را در نظر بگیرید. وقتی بخش خاصی از اطلاعات را معرفی می کنید مانند “همه میوه ها روی درختان رشد می کنند”، سپس می توانید استنباط کنید که همه سیب ها روی درختان رشد می کنند. مثال کلاسیک دیگر از استدلال قیاسی فرمول زیر است:
If A = B and B = C, then A must equal C.
استدلال استقرایی در مقابل استدلال قیاسی
استدلال استقرایی و قیاسی اساساً راههای متضاد برای رسیدن به نتیجه یا گزاره هستند. تفاوت اصلی بین استدلال استقرایی و قیاسی در این است که در حالی که استدلال استقرایی با مشاهده شروع می شود، آن را با الگوها پشتیبانی می کند و سپس به یک فرضیه یا نظریه می رسد، استدلال قیاسی با یک نظریه شروع می شود، آن را با مشاهده پشتیبانی می کند و در نهایت به تأیید می رسد.
استدلال استقرایی بر الگوها و روندها تکیه دارد، در حالی که استدلال قیاسی بر واقعیت ها و قوانین تکیه دارد. استدلال استقرایی جریانی از خاص به کلی را دنبال می کند، استدلال قیاسی از عام به خاص جریان می یابد. هنگام تلاش برای درک چگونگی کارکرد چیزی با مشاهده الگوها، ممکن است از استدلال استقرایی استفاده کنید. از سوی دیگر، استدلال قیاسی ممکن است هنگام تعریف و ایجاد روابط بین دو یا چند موجود مفیدتر باشد.
استفاده از استدلال در محیط کار
هر دو استدلال استقرایی و قیاسی هنگام همکاری در محل کار ضروری هستند. خواه از آن آگاه باشید یا نه، مدام در حال استنتاج و نتیجه گیری با استفاده از هر دو روش برای تصمیم گیری، خلق ایده و بهبود فرآیندها هستید. در اینجا چند نمونه از موقعیت هایی وجود دارد که ممکن است از استدلال استقرایی یا قیاسی استفاده کنید:
نمونه هایی از استدلال استقرایی:
- بر اساس الگوهای ترافیکی، تعیین زمان رفتن به محل کار
- راه اندازی یک فرآیند حسابداری جدید بر اساس نحوه تعامل کاربران با نرم افزار
- تصمیم گیری در مورد طرح های تشویقی بر اساس نظرسنجی کارکنان
- تغییر زمان یا قالب جلسه بر اساس سطح انرژی شرکت کنندگان
نمونه هایی از استدلال قیاسی:
- توسعه یک برنامه بازاریابی که برای یک مخاطب خاص موثر باشد
- طراحی پلان و چیدمان یک مغازه برای به حداکثر رساندن فروش
- برنامه ریزی بودجه برای به دست آوردن بالاترین خروجی از سرمایه گذاری های خود
- تعیین کارآمدترین راه های ارتباط با مشتریان
- استفاده از استدلال در فرآیند استخدام
کارفرمایان برای نامزدهایی ارزش قائل هستند که می توانند معقولانه و منطقی در مورد یک مشکل فکر کنند و راه حلی برای آن ایجاد کنند. به این ترتیب، نشان دادن مهارت های استدلال و حل مسئله در طول فرآیند استخدام می تواند شانس شما را برای به دست آوردن شغل افزایش دهد. در حالی که لازم نیست آن را در بخش مهارت‌های خود فهرست کنید، می‌توانید به جای آن، تجربیات خود را با استدلال در خلاصه رزومه، بخش تجربیات حرفه‌ای و نامه پوشش و همچنین در پاسخ‌های مصاحبه خود به کار ببرید.
زمان هایی را در طول مدرسه، کار یا حتی تجربیات داوطلبانه در نظر بگیرید که از استدلال برای ایجاد یک نتیجه مثبت استفاده می کنید. داستان‌های خاصی را در پوشش نامه خود بگنجانید. اگر راه حل شما تاثیر قابل اندازه گیری داشته است، این اعداد را در رزومه خود بگنجانید.
به عنوان مثال، ممکن است از استدلال قیاسی استفاده کرده باشید تا به این نتیجه برسیم که تیم فروش شما باید زمان کمتری را برای چندین حساب کوچک صرف کند و در عوض زمان بیشتری را در حساب های کمتر و بزرگ سرمایه گذاری کند. در رزومه خود می توانید چیزی مانند:
“استراتژی فروش جدید پیشنهادی که منجر به افزایش ۲۳ درصدی درآمد سالانه شد.”
دیدگاهی یافت نشد